独守空城

chenyuan

独守空城

                                      陈付昌

                              一曲琵琶，

                              弹破那段划伤的年华。

                              玉萧吻唇，

                              吹演浓愁，浸染了霜天华发。

                              转瞬间，风流褪尽。

                              一世枭雄王者，

                              竟也在清樽残泪中颓倾，

                              在残红飘落处独守空城。

                              子民呢？商贾呢？

                              只有瘦弱之身，哪有昔日的繁盛。

                              这一切，

                              只因那华丽却落寞的转身，

                              还有那薄情寡意的眼神。

                              山盟海誓已随烟消云散，

                              也许作了雨露，

                              肥了苍生。

                              憔悴的孤影伴着酒樽。

                              守护着空空的城，

                              不，他守的不止是城，

                              还有半生回忆，

                              和终生痴迷与忠贞。

    注：一个人的离开，掏空了另一个人的世界。谁是谁的全部？我难以解读。

祥萍

都是分享吗？

chenyuan

算是吧